«چقدر میگی مریضم» |
«مصدّقِ عزیزم» |
|
« ولکن بابا اسدالله» |
«از دستِ آیت الله» |
|
(در هر کوی و گذر می خواندند) |
||
بچّه هامونو میخورد |
بابام میگفت یه گرگی |
|
بزرگامونو میبُرد |
توی محلّه میگشت |
|
همیشه درکمینن |
بابام ميگفت كه گرگا |
|
نذار تو رُو ببینن |
مواظبِ خـودت باش |
|
که چشماشون گشاده |
مواظبِ خـودت باش |
|
که گوشاشون به باده |
دماغشون درازه |
|
تو گرمايِ تابستون |
یه روز یه نرّه شیری |
|
اومد میونِ میدون |
یه نرّه شیرِِ پیری |
|
عصایِ آهنین داشت |
به مشتِ آهنینش |
|
به مردمش يقين داشت |
به تکیه گاهِ پشتش |
|
پُر از کبوترا بود |
بابام میگفتکهمیدون |
|
خیلی سر و صدا بـود |
همه با هم میخوندن |
|
با شور و شوق و فریاد |
همه با هم میخوندن |
|
اي شيرِ احمدآباد |
مـلّت پناه و پشتت |
|
××××××××× | ××××× | ×××××××××××××××× |
چه فتنه ها بپا کرد |
ببین که ظلمِ ظالم |
|
چه ها به خاکِ ما کرد |
دو روزه شاه شاهی |
|
شیشه هاتُو شکستن |
خونتوآتش زدن |
|
به توپ و تانک بستن |
ماهی هایِ حوضتو |
|
پرنده هاتُو خوردن |
درختاتُو سوزوندن |
|
کفش و کلاتُو بردن |
دزدا و چاقوکشا |
|
تو، باز، بر میگردی |
بابام میگفت یه روزی |
|
بابام میگفت تو مردی |
بابام میگفت تو خوبی |
|
تو مدرسه تو میدون |
مصدّقِ عزیزم، ما بچّه های ایرون |
|
رو توپِ بازی هامون |
تو دفترِ مشقمون |
|
شکلِ تو رُو کشیدیم |
اسمِ تو رُو نوشتیم |
|
ونكوور، 2001 | ||
چاپ این صفحه
بازگشت |